ZZP’ers hebben geen zitting in overlegorganen als de SER en de Stichting van de Arbeid. Om die reden hebben ze weinig tot geen invloed aan de onderhandelingstafel. In Polderen 3.0 schrijft Fedde Monsma onder andere over deze scheefgroei.
Nu ZZP’ers een groeiende groep op de arbeidsmarkt vormen, lijkt het logisch dat ze ook vaste voet aan de grond krijgen in Den Haag. Dat gaat echter niet automatisch. Volgens Monsma hebben ze weinig te verwachten van instituten die ingericht zijn op de situatie van 50 jaar geleden.
Buiten spel
De Sociaal-Economische Raad (SER) is een advies orgaan dat wordt gevormd door 33 leden, geeft Monsma als voorbeeld. De werkgevers, de werknemers en de onafhankelijke kroonleden zijn gelijk vertegenwoordigd in deze raad. Zij geven adviezen aangaande wetgeving aan het kabinet en parlement op sociaal-economische onderwerpen. Deze adviezen worden over het algemeen overgenomen door de minister.
De oprichter van De Werkvereniging, Roos Wouters, wil dat de huidige structuren en voorzieningen ook op “Modern Werkenden” gericht zijn. De minister heeft een sociaal akkoord afgesloten met organisaties die volgens haar niet meer de grootste doelgroepen in werkend Nederland vertegenwoordigen. Vakbonden hebben steeds minder leden. Volgens de minister hebben de moderne werkenden zich nog niet georganiseerd. Roos Wouters wil de ZZP’ers met haar vereniging meer politieke invloed geven.
Dé ZZP’er bestaat niet
Oud kamerlid Mei Li Vos, werkzaam bij Alternatief voor Vakbond, denkt dat in de regering echt wel de wil aanwezig is om de ZZP’ers hun stem te laten horen. Maar zoals dé Nederlander niet bestaat, bestaat ook dé zzp’er niet. Zij geeft voorbeelden als linkse ZZP’ers en ZZP’ers tegen wil en dank, ZZP’ers in vrije beroepen en de echte ondernemers. Al die verschillende ZZP’ers kijken heel anders aan tegen de verzorgingsstaat.
Toch een vakbond?
FNV zelfstandigen is opgericht op om voor de zelfstandigen te lobbyen in Den Haag. Monsma vindt een vakbond voor ZZP’ers paradoxaal, omdat de vakbonden vanouds opkomen voor de werknemers en hun positie op de arbeidsmarkt. Zij gaan voor duidelijke en zoveel mogelijk vaste arbeidscontracten. Als daar de nadruk op ligt, blijft er weinig ruimte voor de stem van de zzp’er. De onzekere positie van de zzp’er kan op veel begrip rekenen van vakbonden, ze hebben zeker een luisterend oor. Het omzetten in beleid laat echter te wensen over. Dit is begrijpelijk, gezien de doelstelling van vakbonden: bewerkstelligen van vaste contracten voor werknemers.
